Valentijnsgedichten

Als ik je zie, durf ik niets meer te doen.
Wat vind ik mezelf dan een oen.
Ik durf niet naar je te kijken,
Omdat ik bang ben om stom te lijken.
Ik durf niets te zeggen,
Omdat ik bang ben iets verkeerd uit te leggen.
Wat vind ik mezelf toch een oen,
Omdat ik niets durf te doen.
Maar nu probeer ik naar je te kijken,
En denk in mezelf: "Ik zal niet stom lijken."
Ik praat tegen je zoals nooit tevoren,
En jij wilt het graag aanhoren.

Waardering: 6.88 met 8 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Sandy

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Ik wil zo graag eens weten hoe je lippen smaken
Vorige gedicht: Ik ben hier en jij zit daar