Valentijnsgedichten

Ik ben hier en jij zit daar.
En toch, zijn we niet ver van elkaar.
Niet volgens de gewone weg.
Ik denk aan je als ik alleen loop op een zandweg.
En dat terwijl ik je nooit heb gezien,
Voel ik me een jonge jongen van achttien.
En hoe slecht mijn dag ook is,
Jij spoelt het weg, zo heerlijk fris.
Scherm tot scherm, toetsenbord tot toetsenbord,
Ik krijg door jou gewoon slaap tekort.
Mocht je me ooit willen opzoeken,
Dan ben ik gewoon op het strand met zonsopkomst te boeken.
Lieve Valentijn, begrijp het nou niet verkeerd,
Maar je hebt deze jongen toch tot de liefde bekeerd.

Waardering: 6.89 met 27 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Mark

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Als ik je zie, durf ik niets meer te doen
Vorige gedicht: We zijn nu bijna 50 jaar getrouwd