Valentijnsgedichten
Ode aan mijn geliefdeMijn rozerood, mijn hemelsblauw,
Zonder jou was het leven toch zo grauw.
Ik liet je gaan met tranen in mijn hart,
Als ik terugdenk, voel ik nog steeds de smart.
Mijn groene zee, mijn gouden maan,
Ik heb je terug en laat je niet meer gaan.
Jaren heb ik naar je liefde gesmacht,
Nu is mijn leven één kleurenpracht.
Onze harten zijn verenigd,
Onze liefde vereeuwigd.
Je hebt me genomen, ik heb me gegeven,
Ook onze kinderen hebben nu een doel in hun leven.
Mijn zilverwit, mijn bloemenwei,
Je neemt mijn kinderen erbij.
Mijn ster van oranje, mijn rots van brons,
Nu zijn mijn kinderen van ons.
Neem buiten mijn 2 schatten alles van me af,
Maar nooit de liefde die je ons tot nu toe gaf.
Waardering:
2.5 met 6 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Cecille
Printbare versieDit gedicht verzenden naar een vriend(in)Volgende gedicht: 100 procentVorige gedicht: Omringd door talloos velen