Valentijnsgedichten

Liefde is een raar gevoel,
Iedereen weet wel wat ik bedoel.
Het is iets wat je niet kunt uitleggen,
En je durft het al helemaal niet tegen hem of haar te zeggen.
Het enige wat je wilt, is zoenen met degene van wie je zoveel houdt,
Met hem of haar word je maar al te graag oud.
Iedereen heeft het nodig, anders kan het niet,
Anders is er te veel verdriet.
De ene keer ben je weer op die ene, de andere keer op de ander,
Eerst ben je smoor, vervolgens geef je hem of haar een uitbrander.
Liefde is nu eenmaal geen soort van computerspel,
Maar een samenspel.
Niemand anders mag zich ermee bemoeien,
Liefde moet gewoon tussen twee mensen opbloeien.
Het is niet iets wat zomaar komt,
Of wanneer het je uitkomt.
Je moet het aanvoelen en dat is mijn tip: misbruik liefde niet,
Anders krijg je alleen maar verdriet.

Waardering: 4.83 met 6 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Miranda

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Ik ben jij en jij bent ik
Vorige gedicht: Misschien als mijn woorden jou zullen raken