Valentijnsgedichten

Misschien als mijn woorden jou zullen raken,
Dat je dan gaat schreeuwen van de daken.
Dat ik je mis, zonder gein.
Bij jou voel ik me altijd zo fijn.
Met jou is het leuk om verliefd te zijn,
Ook al ben ik nog maar vijftien.
Ik wil de wereld laten zien,
Dat ik niet voor slechts honderd procent,
Maar voor tweehonderd tien procent van jou hou.
Daarom mis ik jou nou.
Kom maar weer gauw.
Deze dagen kan ik niet meer eten,
Omdat ik denk dat je mij bent vergeten.
Maar straks bel jij mij,
En dan wordt ik vanzelf wel weer blij.
Jouw stem is een liefdevol geschenk,
Dat altijd naar mij wenkt.
Altijd loop ik ernaar toe, maar dan ben ik je kwijt.
Dan heb ik zoveel spijt.
Het is dan pijn dat in mijn hart snijdt.
Soms als ik je dan weer zoek, vind ik je terug.
Dan slaak ik een diepe zucht.
Want dan ben ik zo opgelucht,
En kijken we samen naar een rode avondlucht.
Langzamerhand val ik tussen jouw armen in slaap.
En laat jij ook nog een gaap.
Hopelijk zijn wij voor altijd bij elkaar,
Want ik laat jou nooit meer gaan.

Waardering: 4.85 met 26 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Belinda

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Liefde is een raar gevoel
Vorige gedicht: Wil jij mijn Valentijn zijn?