Valentijnsgedichten

ValentijnLiefde is mooi liefde is fijn,
Iets om mee samen te zijn.
Elke dag weer dat gevoel:
Wat is mijn liefdesleven weer een dode boel.
Nooit die ene dame, nooit iets voor mij,
Waarom zit er nooit mijn ware liefde bij?
Elke keer als ik eraan denk,
Dan bid ik: "God geef mij dat geschenk."
Altijd die normale vriendinnen,
Met dat koude gevoel van binnen.
Ik wil zelf eens op zoek,
Alleen weet ik niet in welke hoek.
Elke avond zo alleen,
Waar moet dat nou toch heen?
Ik ben net een dode roos,
Weggestopt in een begraven doos.
Zoveel ruimte om me heen,
Waar moet ik toch heen?
Ooit komt er eens een dag voorbij,
Dan klim ik uit de doos en ben ik vrij.
Vrij om te gaan,
En vrij om te staan.
Jaren en dagen gingen voorbij,
Wat is dit bevrijde gevoel toch fijn.
Voor de eerste keer in mijn leven,
Zal ik mijn hartje weggeven.
Aan de vrouw waar van hou,
Ja mijn liefste dit gedicht..... gaat over jou

Waardering: 5 met 19 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Bert

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Hoi, lieve schat
Vorige gedicht: Het is uit
 

liefdesrozen

© 2003 - 2022 Jan Hengeveld.