Valentijnsgedichten

Het is uit

Ik heb spijt,
Nu ben ik je kwijt.
Wat moet ik nou doen?
We gingen bowlen, je gaf me een laatste afscheidszoen.
Hoe kon ik dat nou doen, het uitmaken met jou?
Ik had je nog beloofd: "Ik blijf je altijd trouw."
Er zit een vouw in mijn hart,
Die krijg ik er niet uit met een miljard.
Alleen met jou, bij jou wil ik zijn,
Bij jou was het altijd fijn.

Waardering: 5 met 6 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Loes

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Liefde is mooi, liefde is fijn
Vorige gedicht: Jij wist niet af van mijn bestaan