Valentijnsgedichten

Verlaten

Jij bent zoals je bent,
Als je dat niet weet,
Weet ik dat niemand jou kent.
En toen ik zei dat het me speet,
Keek jij me alleen maar aan,
Je omhelsde mij,
Maar jij vond het tijd om te gaan.
Ik keek niet blij,
Ik voelde me verlaten,
Jij keek nog even achterom,
En ik kreeg in de gaten,
Dat ik er vast weer overheen kom,
Dat je mij ooit hebt verlaten.

Waardering: 5.85 met 26 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Linda

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Ik vind je lief
Vorige gedicht: Ik kan het niet begrijpen