Valentijnsgedichten

De vlokken dansen op de wolken,
En bewegen grenzeloos.
De hemel wordt uitgemolken,
En vergaart zich in een doos.
Flinterdunne hageldons,
Dwarrelt op mijn neus.
En uit een grote manen spons,
Schijnt een stoffig licht mysterieus.
Terwijl ik in het witte sta,
Werp ik me op jou.
En in mijn hoofd een nota:
Ik hou zielsveel van jou!

Waardering: 6.13 met 45 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Sarah

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Ik ben hier en jij bent daar
Vorige gedicht: Ik weet niet zo goed hoe ik dit broodje moet beleggen