Valentijnsgedichten

Ik weet niet zo goed hoe ik dit broodje moet beleggen,
Maar toch wil ik het je zeggen,
Sommige dingen in mijn hoofd zijn jammer genoeg niet net als brood,
Ik kan ze niet opeten of weggooien,
Ik kan het niet zo maar dumpen in een oude zak,
En soms is het zo moeilijk,
Dat ik op die momenten zou willen dat ik het 'brood' doorbrak,
Het zit gewoon in mijn buik, mijn hoofd, mijn alles,
Iedere keer als ik je zie met een ander aan je zij,
Dan voel ik zware jaloezie,
Ik wil jou alleen voor mij,
Misschien snap je nu nog niet waar ik het over heb,
Maar ik wil heel graag aan je zij lopen,
En niet alleen maar toekijken,
Ik heb alle muren beklad,
En omwegen via vrienden gezocht,
Voor mijn allerliefste schat!

Waardering: 6.15 met 26 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Georgie

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: De vlokken dansen op de wolken
Vorige gedicht: Perron 3A