Valentijnsgedichten

Jij bent de regen van mijn woestijn,
De zon van mijn donkere nachten.
De wind die waait tussen de stille bomen,
En de werkelijkheid van mijn dromen.
Jij bent de traan van mijn ogen,
De lach van mijn mond.
Het kloppen van mijn hart,
Dat jij beheerst sinds de dag dat ik je zag.
Hoe kan ik het zeggen:
Dat ik zielsveel van jou hou!

Waardering: 7.17 met 6 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Deborah

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Lieve schat van me, op de dag dat ik je zag
Vorige gedicht: Voor jou. . .