Valentijnsgedichten

Ken je dat gevoel.....
Hopeloos en zonder doel,
Eenzaam en alleen,
Met zoveel mensen om je heen,
Gelukkig en verdrietig tegelijk,
Zoveel bezit en toch niet rijk,
Een zomerdag zo zwoel,
Toch de koude rillingen in je stoel,
De hele dag zoveel pret,
Maar 's nachts eenzaam in je bed.
Ik veeg een traan van mijn wang,
Zo'n nacht duurt veel te lang,
Maar ooit vind ik jou,
Die zegt: "Ik hou van jou!"

Waardering: 7.44 met 16 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Marleen

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Daar sta je dan
Vorige gedicht: Je ogen zijn blauwer dan de blauwste oceaan