Valentijnsgedichten

Sommigen zeggen dat liefde een ziekte is,
Dat je opgesloten zit in een verre wildernis.
Er is zogenaamd maar één medicijn,
En dat zou de ware dan zijn.
Maar is het niet een zege?
Je voelt je toch vrij en laat de wereld achterwege?
Zelfverzekerd kun je alles aan!
Blij met het einde van je vrijgezellenbestaan.
Gelukkig tel je ieder moment,
Totdat je weer bij hem bent.
Die persoon is heel speciaal,
Maar liefde alleen is één en al zonnestraal!

Dit gedicht is ingezonden door Extra gedicht

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Als ik jou zie, blijf ik maar kijken
Vorige gedicht: Jij