Valentijnsgedichten

Een eenzame ster in de nacht,
Echte liefde niet verwacht.
Toen zag ik het licht van jouw ster,
Ik voel je licht al van mijlenver.
Het verwarmt mijn hele leven,
De eenzaamheid is verdreven.
Je geeft me terug de verwondering over de nacht,
Die me omsloot als een fluwelen deken zo zacht!
De verwondering over liefde en leven raakt me met al zijn kracht.
Jouw liefde en jouw warmte wil ik voor eeuwig voelen!

Waardering: 7.74 met 46 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Kim

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: We zien de roosjes met Valentijn
Vorige gedicht: Zonder jou