Valentijnsgedichten

Lanzarote

Wij wandelden aan de stranden. Het azuur,
Van de zee, het witte zand, de gele zon.
Eindeloos tuurden we naar de horizon,
En wij maakten ons eigen avontuur.
De nacht duurde tot in het vroege uur.
Wij vonden elkaar met onze handen.
Beminden tot onze harten brandden,
En versmolten in het donkere vuur.
Bij het ontwaken in het middaguur,
Wanneer de ochtend ons heeft verlaten.
Toen pas kregen we in de gaten:
We hebben genoten van de liefde puur.

Waardering: 7.94 met 33 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door André

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Mijn zielsverwant
Vorige gedicht: Verblind door liefde