Valentijnsgedichten

Natuurlijk gaat dit over liefde, rozengeur en maneschijn,
Houden van en lieve woordjes en dicht bij jou willen zijn.
Het gaat ook over vertrouwen en dicht naast elkander staan,
Samen lachen, samen huilen, samen door het leven gaan.
Liefdevol met elkaar leven en af en toe een goed gesprek,
Twee unieke mensenkinderen, met elk zijn kunst, elk zijn gebrek.
Ik geef mijn hart in blind vertrouwen onvoorwaardelijk aan jou.
Uiteraard koester ik het jouwe, omdat ik zielsveel van je hou.
Liefste, geloof me, jij bent echt mijn Valentijn.
En aan God ik vraag ik heel zachtjes: "Mag het altijd 14 februari zijn?"

Waardering: 9 met 26 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Loes

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Als de Betuwe in bloei staat
Vorige gedicht: Toen ik je zag