Valentijnsgedichten

Daar sta je dan, man uit mijn dromen.
Je mag nu wel echt in mijn leven komen.
Al maanden lang zit je in mijn gedachten,
Vergezelde me overdag en verstoorde mijn nachten.
Waar ik ook ging, je bleef altijd dichtbij,
Tot op een dag ik je vond in mij.
Je had een plekje in mijn hart gevonden,
En ik begreep toen dat vlinders bestonden.
Maar nu wil ik meer en dit gevoel met je delen,
Ik wil graag kussen, geen tijd meer verspelen.
Dromen van jou was al zo mooi en fijn,
Straks in het echt zal het een sprookje zijn.

Waardering: 3 met 3 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Lisa

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Valentijn
Vorige gedicht: Huppelende elfjes in mijn buik, de hele dag