Valentijnsgedichten

In november was de afvoer verstopt,
Toen werd er op de deur geklopt.
Mijn hart stond even stil.
Ik dacht: "Wat een lekker ding!"
Ik had gezworen dat ik geen relatie meer aanging.
Mijn hart stond even stil,
Daarom reageerde ik extra kil.
Na een paar keer kwam je wel heel dicht bij me staan,
En kon ik er niet onder uit om nummers op te slaan.
Ik was helemaal in de war,
Mijn hoofd zei nee, maar mijn hart zei ja.
Ik nam geen contact,
Maar steeds appte je me achterna.
Die dinsdag toen ik je kuste en in mijn armen had,
Voelde ik vlinders in mijn buik zoals ik ze nog nooit heb gehad.
Zo intens verliefd op jou, is wat ik ben.
Dat kan ik niet beschrijven, met geen pen.
Je maakt me dolgelukkig en blij en je bent de man van mijn leven.
Mijn grote wens is met jou een gezinsleven.
Al gaat het misschien wat snel,
Ik beloof je dat ik je nooit teleurstel.
Ik hou van je met heel mijn hart en zal dat de rest van mijn leven blijven doen.
Jouw liefde is mij meer waard dan 100 miljoen.
Ik voel mij 1 met je, wij zijn het perfecte stel.
Wat ik je zeggen wil is: dank je wel.
Voor het gevoel dat je me geeft, hoe je bent en hoe gelukkig je me maakt.
Ik vecht mijn leven lang, zodat ik je nooit meer kwijtraak.

Dit gedicht is ingezonden door Valentijn

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Lieve Tim
Vorige gedicht: Ik vind jou lief