Valentijnsgedichten

Onbereikbaar

De vertedering van jouw aanschouwing zal mij altijd laten verlangen,
Naar liefde en seksualiteit in vrouwelijkheid gevangen.
Jij, de bron van mijn gedachten, zo bepalend voor mijn bewustzijn,
Met zielsverwante gevoelens, die niet alleen van mij blijken te zijn.
De opbouw in de liefde, vol verdriet en pijn,
Niet verschoond van de bestaande ellende om te kunnen zijn, wie je wilt zijn.
Zoveel brandende liefde en vertwijfelde onkunde,
Hoe word ik me bewust van het gevoel dat ik mezelf zo gunde?

Waardering: 5.34 met 29 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Lion

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Liefde op het eerste gezicht
Vorige gedicht: Je hebt liefde en liefde