Valentijnsgedichten

Bonk, bonk, bonk,
M'n hart maakt een vreemd geronk.
Telkens als je in de buurt bent,
Zijn er stralingen die je uitzendt.
Je laat me weten dat ik mag leven,
Soms laat je me zelfs zweven.
Dan breng je me in de zevende hemel,
En voel ik me vrij als een merel,
En dan weet ik: jij wilt me alles geven.
Even vlug in elkaar geflanst,
De woorden hebben in mijn hoofd gedanst,
Het moest weer snel gaan, maar weet je:
Je bent voor altijd mijn pareltje,
Ik hou van jou.

Waardering: 6 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Marnix

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Ik hou van een heerlijk zacht dekbed
Vorige gedicht: Valentijn