Valentijnsgedichten

Onze dans

Zwevend op het ritme van jouw ademhaling,
Geef ik langzaam toe en worden onze zielen verenigbaar.
Niet meer bang voor een afdaling,
Samen zijn we vrij als de vlucht van een adelaar.

De muziek hangt als een sluier om ons heen,
En duwt ons zachtjes tegen elkaar.
Passen van een klassieke dans gekend door iedereen,
Een uiting van liefde zo onmisbaar.

Als de laatste noot de ruimte heeft verlaten,
Is onze dans nog niet voorbij.
Van de wereld hebben we niks in de gaten,
Dit moment is alleen voor jou en mij.

Waardering: 6.58 met 50 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Thessa

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Kort en bondig
Vorige gedicht: Valentijn