Valentijnsgedichten

Gevangen in een gevoel,
Trillend van genot zit ik aan je te denken,
Ik denk vaak aan alles wat je zei en deed,
Alles wat ik heb verteld en jij dus nu over mij weet.
Jouw armen om me heen, ik kijk je aan,
Blauwe ogen zo mooi, ik laat me gaan.
Waar ben ik mee bezig, is dit wel goed?
Een onbehaaglijk gevoel van verwarring neemt controle over mij,
Ik wil er niet aan denken: jouw handen onder mijn shirt in mijn zij.
Ik zoen je zachtjes en kijk je aan,
Wat ben je leuk, ik wil je nooit meer laten gaan.
Mijn handen glijden over jouw kale hoofd,
Wat doe je met me, ik ben verliefd hals over kop, helemaal verdoofd.
Mijn gevoel zegt dat het goed is en toch voel ik me stom,
Gevangen in mijn gevoel, ik weet dat dit is wat ik wil,
Maar wat wil jij, ik vind je zo stil.
Nu, twee dagen later voel ik me koud en leeg, ik mis je meer dan jij denkt.
Ik wil me niet opdringen, bang je weg te jagen, de onzekerheid neemt soms de overhand,
Ik kan er niks aan doen, had ik maar minder meegemaakt, dan was er nu niks aan de hand,
En was die onzekerheid er niet.
Ik doe wel stoer, want ik wil niet dat je mij zo ziet,
Maar de werkelijkheid is dat ik bang ben voor mijn eigen gevoel.
Ik hoop dat jij hetzelfde voelt,
En mij een eerlijke kans wilt geven,
Leer mij kennen en laat mij toe in je leven

Waardering: 6.69 met 87 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Meissie

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Deze nacht wil ik bij je zijn
Vorige gedicht: Liefde