Valentijnsgedichten

We zien de roosjes met Valentijn,
Terwijl we wachten op hem of haar.
Niet denkend aan hen die eenzaam zijn,
Ook wachtend op een teder gebaar.
We geven hartjes in overvloed,
Maar ons hartje vraagt maar één enkel hart.
Dat alles voor ons uit liefde doet,
Zodat één plus één tot één verhardt.
Een geven en nemen zonder pijn,
Zij het samenlevend of als bruidspaar.
Zolang het niet is uit valse schijn,
Of uit een egoïstisch gebaar.
Het doet zowel man als vrouw eens goed,
Iets te krijgen zonder creditcard.
Al was het een stukje ondergoed,
Het ware al vast een goede start.

Waardering: 7.73 met 26 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Jean-Paul

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Als je voor haar een hartje koopt
Vorige gedicht: Een eenzame ster in de nacht