Valentijnsgedichten

Als de Betuwe in bloei staat.

Als de Betuwe weer bloeien gaat,
En een brandend kaarsje voor je raam staat,
Dan weet ik jou te vinden,
Om jou aan mij te binden.

Jij kleine Betuwse boerin,
Wordt nu toch mijn vriendin.
Laat mij niet langer wachten,
Je bent steeds in mijn gedachten.

Ik zoek die kaars daar voor jouw raam,
En roep dan heel zachtjes jouw naam.
Laat mijn roep niet onbeantwoord,
Als je deze hoort.

En mocht je mij niet horen,
Ik wacht op jou tot aan het ochtendgloren.
Al is de kaars dan opgebrand,
Toch ding ik naar jouw hand.

Ik wil jou in mijn huwelijksbootje roeien,
Terwijl de gaarden bloeien,
En voor de kersen kleuren,
Laat ik het bruidsboeket reeds geuren.

Ik schreeuw het van de daken:
"Jou wil ik gelukkig maken!"
Daarom hoop ik dat jij met mij gaat,
Als de Betuwe in bloei staat.

Waardering: 9 met 25 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Dolf de Jong

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: De koninklijke koets
Vorige gedicht: Natuurlijk gaat dit over liefde, rozengeur en maneschijn,