Valentijnsgedichten

Ik lag in doorwaakte kleren,
Tussen droom en tijd verloren,
Toen de morgen door mijn venster scheen.
Ik voelde sprankelend licht,
Aarzelende vingers dansten,
Een liefdesdans over mijn dekens.
Ik scheurde de nacht aan stukken,
Veegde flarden onder mijn kleed,
Trok het tuimelraam open,
En een dag viel om mij heen.

Waardering: 5 met 25 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Tine

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Met het geluid van hongerige wolven
Vorige gedicht: Zo heerlijk